(0 رای)
ویاس دوز 30
ویاس:
دوز30
توضیحات
معرفی کپسول ویاس
کپسول ویاس یک داروی تحریک‌کننده با عملکرد پرودراگ (پیش دارو) است که پس از مصرف در بدن به دکستروآمفتامین تبدیل می‌شود. این دارو برای درمان اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان و همچنین اختلال پرخوری عصبی در بزرگسالان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو بصورت پارادوکس عمل می کند به این صورت که مصرف آن در افراد عادی باعث بی قراری و افزایش جنب و جوش می شود ولی در کودکان بیش فعال باعث کاهش فعالیت و افزایش تمرکز می شود.
موارد مصرف کپسول ویاس
- اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD): کمک به بهبود تمرکز، کاهش بی‌قراری و کنترل رفتارهای ناخواسته.
- اختلال پرخوری عصبی: کاهش تعداد و شدت حملات پرخوری در افراد مبتلا به این اختلال.
اثربخشی و آمار کپسول ویاس
مطالعات بالینی نشان داده‌اند که کپسول ویاس به طور معناداری علائم ADHD را بهبود می‌بخشد و تعداد حملات پرخوری در اختلال پرخوری عصبی را کاهش می‌دهد. به عنوان مثال:
- در چندین مطالعه، بهبود علائم ADHD تا حدود 60-70% گزارش شده است.
- کاهش قابل توجه تعداد حملات پرخوری در مطالعات مربوط به اختلال پرخوری عصبی مشاهده شده است.
ویژگی‌ها
ویاس
ثبت نظر
دیدگاه کاربران
تاکنون دیدگاهی برای این محصول ثبت نشده است.
ویاس دوز 30
معرفی کپسول ویاس
کپسول ویاس یک داروی تحریک‌کننده با عملکرد پرودراگ (پیش دارو) است که پس از مصرف در بدن به دکستروآمفتامین تبدیل می‌شود. این دارو برای درمان اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان و همچنین اختلال پرخوری عصبی در بزرگسالان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو بصورت پارادوکس عمل می کند به این صورت که مصرف آن در افراد عادی باعث بی قراری و افزایش جنب و جوش می شود ولی در کودکان بیش فعال باعث کاهش فعالیت و افزایش تمرکز می شود.
موارد مصرف کپسول ویاس
- اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD): کمک به بهبود تمرکز، کاهش بی‌قراری و کنترل رفتارهای ناخواسته.
- اختلال پرخوری عصبی: کاهش تعداد و شدت حملات پرخوری در افراد مبتلا به این اختلال.
اثربخشی و آمار کپسول ویاس
مطالعات بالینی نشان داده‌اند که کپسول ویاس به طور معناداری علائم ADHD را بهبود می‌بخشد و تعداد حملات پرخوری در اختلال پرخوری عصبی را کاهش می‌دهد. به عنوان مثال:
- در چندین مطالعه، بهبود علائم ADHD تا حدود 60-70% گزارش شده است.
- کاهش قابل توجه تعداد حملات پرخوری در مطالعات مربوط به اختلال پرخوری عصبی مشاهده شده است.
